ZEYTİN YAPRAĞI
Latincesi: Olea europaea L.
Lokal İsimleri: Zeytin
İngilizcesi: Olive
Botanik Özellikleri: Zeytin ağacı Olea europaea, Akdeniz, Avrupa, Asya ve Afrika’ya özgü, sık dallı, yayvan tepeli, her dem yeşil yapraklı, yaprak dökmeyen ağaç veya çalıdır. Ağacı bodurdur ve yüksekliği nadiren 8-15 m‘yi aşar. Geniş, kıvrımlı, yamru yumru bir gövdesi vardır. Ağaç yaşlandıkça, düzgün gri renkli gövde kabuğu giderek çatlar. Ağacın tacı (tepesi), yaklaşık olarak artan boy kadar her sene genişler. Ağacı uzun ömürlü olup yaklaşık 2000 yıl kadar yaşayabilir. Sürgünleri gri renkli, dikensiz ve hemen hemen üç köşelidir. Simli yeşil yaprakları dikdörtgen gibi olup yaprak uzunlukları cinsine göre 20–86 mm ve eni de 5–30 mm arasıdır. Mızraksı, çok kısa saplı, deri gibi sert yaprakları, sürgünlere karşılıklı çiftler halinde dizilir. Yaprakları basit, tam kenarlı ve kenarlar alt yüze doğru hafif kıvrıktır. Baharın sonlarına doğru yaprakların koltuk altlarında seyrek salkımlar halinde açan, küçük beyazımsı-sarı renkli, kokulu çiçekleri vardır. Rüzgarların taşıdığı çiçek tozlarıyla döllenen çiçekler etli ve yağlı meyvelere dönüşür. Meyve önce yeşil, olgunlaştıktan sonra da parlak siyah olur.
Tarımı: Zeytin ağacı yetiştiriciliği için en uygun toprak tipi, kireçli ve kumlu topraklardır. Çok iyi bir sulama sistemine ihtiyaç duyar ve sulama sıklığı, ağacın bulunduğu iklim koşullarına bağlıdır. Ayrıca, yetiştirirken gübreleme işlemleri de oldukça önemlidir. Zeytin ağacı yetiştiriciliği, hem zeytin üretimi hem de zeytinyağı üretimi açısından oldukça önemlidir. En verimli olduğu iklim, kışları ılıman olup yazları ise sıcak olan iklimlerdir. Zeytin ağaçları ışığı, güneşi ve 15°C’ nin üstündeki sıcaklıkları sevmekle beraber, yıllık ortalama 220 mm civarı yağış, verimli olarak büyümesi için uygun bir yağış miktarıdır. Genel olarak düşük rakımlı coğrafyalarda bulunmaktadır. Suyu sever bir yapıya sahip olan zeytin ağaçları aynı zamanda susuzluğa da dayanıklı bitkilerdir. Marmara, Akdeniz ve Ege bölgelerinde sıkça rastladığımız bitkiler arasındadır. Zeytin meyvesinde hasat meyve renginin yeşil veya siyah olduğu dönemlerde yapılabilmektedir. Hasat dönemine göre meyvenin yağ oranı ve yağ kalitesi değişmektedir.
İçeriği ve Etken Maddeleri: Zeytin yaprağı ekstresinde bir sekoiridoit olan oleuropein, triterpen olan oleanolik asit, maslinik asit, flavanoit olan luteolin-7-O-glikozit, apigenin-7-O- glikozit, rutin ve hesperidin kalkonlar olarak da olivin, olivin-4'-O-diglikozit gibi aktif bileşenler bulunmakla birlikte, özütünün ana bileşenleri oleuropein ve hidroksitirozol’dür. Bilimsel çalışmalar, zeytin meyvesinin ve yağının yüksek oranda oleuropein etken maddesi içerdiğini; hatta zeytin yaprağının ihtiva ettiği oleuropein maddesinin diğer kısımlarına oranla çok daha yüksek olduğunu göstermiş ve aktif bir fitokimyasal olduğunu ortaya koymuştur. İnsan beslenmesinde ekstrakt, bitki çayı ve toz olarak kullanılabilen zeytin yaprağı; antioksidan bileşikler, fenolikler, flavonoitler, sekoiridoitler (oleuropein), triterpenler ve karatenoitler gibi biyoaktif bileşenler açısından zengindir. Zeytin yaprağı, bileşimindeki oleuropein ve fenolik bileşiklerden dolayı antioksidan, antimikrobiyel, anti-inflamatuar, antiaterojenik, antikarsinojenik, antiviral, hipoglisemik ve nöroprotektif gibi farmakolojik etkiler göstermektedir.
Kullanım Alanları:
Kozmetik: : Serumlar, kremler, losyonlar, şampuan, hem saç hem de cilt için maskeler
Gıda Takviyeleri: Ekstrat, kapsül, tentür, toz
İçecek Aroma: Çay
Evcil Hayvan Sağlığı, Mama, Kozmetiği: Sıvı, kapsül, kuş mamaları, antibiyotik
Bitkisel İlaç: Kan şekerini, kolesterolü ve ürik asidi azaltması. Ayrıca diyabet, hipertansiyon, iltihaplanma, ishal, solunum ve idrar yolu enfeksiyonları, mide ve bağırsak hastalıkları, astım, hemoroid, romatizma, müshil, ağız temizleyici ve damar genişletici
Temizlik: Katı/sıvı sabun, oda parfümü
Ekstre Formu: Toz ve sıvı
